Megapiksel açısından, burada gülünç yüksek ya da düşük örnekler vardır ve kameraların hepsi 16 ile 24 megapiksel aralığında kalmaktadır. Bu dosyalar yönetmek için hantal hale böylece büyük almadan, çoğu insanın kullanımı için fazlasıyla yeterli oluyor. Bu aslında, fiyat ile birlikte, daha bir niş aracı yapma, biz 36.4 megapiksel sayısı ve optik anti-aliasing filtresi vardır onun A7R ikiz üzerinde Sony A7 seçilen nedenidir.
Olympus OM-D E-M1 ve Fujifilm X-E2 ayrıca benzer çözünürlükte kameralar daha detaylı görüntüleri yakalama yeteneğine sahip olmalıdır anlamına gelir anti-aliasing filtreleri yoksun olduğunu belirterek, aynı zamanda değer.
Bizim kameralar çoğu hız ve doğruluk arasında bir denge hem kontrast ve faz algılama otofokus sistemlerini kullanırken, Panasonic GX7 sadece kontrast AF kullanır. Özellikle, Sony A7 117 faz algılama AF noktalarını sahiptir ve Olympus OM-D E-M1 81 neredeyse kadar etkileyici vardır.
Bu kameraların her ardındaki üreticileri kendi cihazın hızı hakkında övünme ve en hızlı DSLR yetişmek olmayabilir iken, onlar kesinlikle aynasız kamera, önceki nesillere göre çok daha hızlı. Böyle sürekli AF, izleme ve yüz algılama gibi özellikler de norm haline gelmektedir.
Hızlı hareket eden eylem yakalamak istiyorsanız hızlı görüntülerin bir dizi eleştiri yapabilen bir kamera gerekir. Bizim seçiminde en hızlı 50 RAW kare için saniyede 10 kare üretmek olabilir Olympus OM-D E-M1, olduğunu. Değil çok geride Samsung Galaxy NX ve Fujifilm X-E2, ilgili 8.6 ve 7 fps üst hızları ile vardır.
Panasonic GX7 5 fps Sony A7 ile ortak yavaş patlama oranına sahip iken sadece ham hız istiyorsanız ve oldukça mekanik obtüratör daha elektronik çekim sakıncaları sakıncası yoksa, o 40 fps ateş yeteneğine sahiptir.